- jauneklis
- jaunẽklis, -ė adj. (2) LVII99 žr. jauniklis: 1. Veršis jauneklis Žd. Jaunẽklė višta J.Jabl. Jaunekliai gyvuliai K.Būg. 2. Jau sustembęs, nebe jauneklis Šts. Anoki čia jaunẽklė, kas aną ves, tą senmergę Šts.
Dictionary of the Lithuanian Language.